Op het boerenland staan geiten nog steeds aan de lijn, daar waar voldoende te eten valt. De geiten zijn veilig en de boer kan verder met het werk.
Jonge kinderen en geiten hebben met elkaar gemeen dat ze altijd grenzen zoeken. Het gras is malser en groener verder weg. En kleine kinderen kunnen in zeven sloten tegelijk lopen als je even de andere kant uit kijkt. Wat te doen om de peuter een flinke speelruimte te geven in een minder veilige omgeving? Een waar dilemma voor volwassenen. Mijn moeder bedacht de geitenlijn. Met een pen in de grond en een touw van een paar meter om het middel geknoopt creëerde ze een veilige plek.
De schrijfster aan de geitenlijn.
Jarenlang heb ik er van alles van gevonden en was minder mild.
Nu, met alle ervaring en kennis over wat een kind nodig heeft om te groeien en te bloeien,
zie ik het als een waardevolle oplossing.
Er is ruimte en er is van alles te ontdekken, zonder dat iemand op je vingers kijkt, je terug roept of dat je steeds ‘nee’ hoort.
Lekker met je blote voeten in het gras, rollebollen, aarde en groen proeven en met je priegelvingertjes een madeliefje plukken en oppeuzelen.(Madeliefjes zijn eetbaar.) En mieren, een vlieg of een vlinder bekijken en ervaren dat sommige insecten ook prikken. Het hoort allemaal bij de ontdekkingstocht die maakt dat je wordt wie je bent.